London voor kids

Dus togen wij met ons drieën drie dagen naar Londen tijdens de krokusvakantie.
Om de hoek stapten we op de bus van 6u naar 't station van Diest waar de trein ons bracht tot Brussel Midi en de Eurostar ons dropte in Londen. Zomaar in één ruk.

Onze bagage dropten we in het depot van het hotelletje zodat we aan de planning van dag 2 konden beginnen want sneeuw & regen was niet voorzien bij het plannen van dag 1.
Zoon was meteen gefascineerd door het metrogebeuren.

Eerste halte werd Oxford Circus met een bezoek aan Topshop, maar waar vooral Hamleys en de Apple Store hen de tijd deden vergeten.
Namiddag hielden we enkele uurtjes siësta om tegen de avond verlicht Londen te ontdekken.

Piccadilly Circus gevolgd door de M&M shop, want deze trip zou een combo van leerrijk & kindvriendelijk worden. En Chinatown, een beetje een cultuurschok, met restaurantetalages vol gelakte eenden.

Dag 2 begon droog en bracht ons naar Camden Town. De koude dreef ons naar een koffiestalletje aan de oever van Regent 's Canal waarna we Camden doorkruisten en afdaalden naar de buik van Cyberdog.
We wandelden nog even langs Regent 's Canal en door Primrose Hill en gingen opwarmen in een leuk toevallig ontdekt restaurantje, genaamd 'My Village'.

 

 

 

Na alweer een deugddoende siësta op onze hotelkamer, deed een verlichte Tower en Tower Bridge onze harten sneller slaan. Het uitzicht over de Thames mocht er wezen en The Shard was een ideaal oriëntatiepunt.

Op dag 3 waren we onverwacht getuige van the Changing of the Guards aan Buckingham Palace, nadat we Big Ben even een blik gunden en the London Eye in het vizier kregen.

Eindigen deden we met een slentertocht langs Oxford Street en een lange rustpauze met heerlijke scones en een koffie ter grootte van een emmer in good old Marks & Sparks/Spencer.

Budgetvriendelijk Londen

Omdat de zoon over 3 maanden 15 wordt, en de dochter 13 besloot ik vorig jaar om mijn spaarpotje de komende tijd te reserveren voor trips naar het buitenland.
Over niet eens zoveel jaren wil hij niet meer mee met z 'n moeder, en dus wil die moeder graag nú herinneringen opslaan voor later.

Als single ouder is het budget beperkt. Maar ik leer hen dat je met een klein budget ook veel kan, al vergt dat misschien wat meer creativiteit.
En creativiteit hebben wij gelukkig in huis.

Een maand geleden vond ik een budgetvriendelijke reistip in mijn mailbox dankzij de nieuwsbrief van Eurostar. Wakker worden vóór de haan ging kraaien speelde voor een keer in mijn voordeel.
Met een dosis berekende impulsiviteit boekte ik die ochtend 3 tickets aan halve prijs.
Als kers op de taart reserveerde ik een vroege heenreis en de laatste terugreis met tussenin een logement in een budgetvriendelijk Engels hotelletje vlakbij St Pancras station en de metro

Beeld u in: een voorgevel die niet zou misstaan in een Britse M' Lord-reeks, tapijt overal waar je je voeten zet, Engels ontbijt in de kelder met uitzicht op de benen van menig passant. Kortom, bed, bad & ontbijt in een rustige buurt.
Boeken deed ik bij booking.com waar je tot 2 dagen voor je verblijf kostenloos! kan annuleren.

Wat staat er zoal op het budgetvriendelijke programma?

Primrose Hill ipv The London Eye.
London Walk 'The Tower Tour' ipv een bezoek aan The Tower.
Streetfood in Brick Lane, Regent 's Park road, Spitalfields ipv op restaurant.
Tate Modern met gratis tentoonstellingen. Wandeling aan het Regent 's Canal.

Om een idee te krijgen van Little Venice aldaar:

 of naar grotere waarschijnlijkheid:

Tussendoor lassen we genoeg rustpunten in om moeder op de been te houden. Want die heeft zich onlangs geabonneerd op de nieuwsbrief van de TGV.

Rondbreien op z 'n Duits

Enkele weken geleden kreeg ik de vraag om een poncho te maken. Ik toonde enkele mogelijke modellen en ging aan de slag met pure, zachte wol in 2 variëteiten.

Het breien met rondbreinaalden leerde ik mezelf enkele jaren geleden met deze handleiding. Handig met de foto 's erbij. Bij mij gaat het wel een stuk trager dan met rechte naalden, maar dat is geen optie voor een poncho als je geen naad wil.

Gisteren breide ik de laatste steken en werd hij afgewerkt. Hij weegt wel wat met z 'n 900gr!

Fijn weekend en een fijne krokusvakantie!
De kinderen en ik gaan er volgende week even tussenuit om elders cultuur op te snuiven.
En £ te spenderen.

Demerwater in Diest

Zoals ik in mijn vorig bericht vertelde, maakte ik dus een korte wandeling door Diest in de motregen.
Mijn compact digitaaltje vergezelt me overal en mocht nu even dienst bewijzen.
Het wordt geen bloemlezing over Diest, want beelden zeggen (mij) meer dan woorden. Visuele ingesteldheid noemt dat zeker?
Ik schrijf hier wat een Diestenaar zou zeggen, want die hebben het niet zo voor 'heten'.
Zowel 'heten' als 'noemen' worden hier gereduceerd tot 'noemen'. Ik woon al zo 'n 15 jaar in de buurt en die gewoonte nam ik vrij snel over, al worden taalgevoelige mensen wel eens verleid tot corrigeren.

In Diest duikt er zowat overal waar je kijkt een historisch gebouw op. En over 't algemeen wordt er bij vernieuwing ook rekening gehouden met het geschiedrijke straatbeeld. (Foto 's best aanklikken voor een mooier beeld.)

 

In de jaren 60 werd de Demer die door Diest stroomt dicht gelegd vanwege de geurhinder.
Gelukkig heeft de structurele aanpak van dat probleem ervoor gezorgd dat de binnenstad veel gezelliger zal worden dankzij het opnieuw openleggen ervan. Iets waarmee onlangs werd gestart.

Aan de Ezeldijkmolen werd een sluizencomplex uitgegraven.

Ook stadinwaarts weerspiegelen de historische ijzerzandsteengebouwen zich in de etalages.

Om af te ronden nog wat Spielereien, niet al te historisch.

Lang leve de bus!

Vandaag nam ik voor 't eerst de bus. Met een auto voor de deur is dat geen evidentie.
Met een  auto waarvan de teller op 199985 km staat iets meer. Zeker omdat pas over 3 weken de distributieriem zal vervangen worden.
Omdat een mens er in allerlei, ook zelf gezochte, situaties naar streeft om er het beste van te maken ging ik op zoek naar andere vervoersmethodes.
Het meest voor de hand liggend was dus de bus wegens bushalte gesignaleerd op 100m.
Na 15 minuutjes relaxed rijden was ik in hartje Diest.
Geen bumperklevers, geen foute manoeuvers, geen parkeerplaats zoeken, me niet bekommeren om een ticket voor of achter mijn autoruit. Kortom, no stress!
En omdat ik me openstelde voor de mensen rondom, kreeg ik er nog enkele babbels bovenop. Ik speelde gewoon mee in mijn eigen human interest-aflevering!

Verderop deze week toon ik u enkele beelden van Diest in de motregen. Want dankzij dit busavontuur nam ik even de tijd om wat snapshots te maken van Diest en het opnieuw openleggen van de Demer.
Over enkele jaren wordt de ruimte daar rondom helemaal ingenomen door appartementsblokken en zullen mijn foto 's historie zijn.

Omdat het nog koud is verkoos ik vandaag mijn gele halswarmer te dragen. Warm in de nek en de hals, makkelijk onder een jas en mooi op een pull of golfje.