Gezien en goedgekeurd

Nadat de vorige 2 tasjes werden afgekeurd maakte ik een derde exemplaar met de lapjes leder die ze zelf uitkoos. Mijn 'vrijheid' bestond enkel uit het kiezen van een voeringsstofje.
Omdat ze 2 jaar geleden met haar meter Parijs bezocht, leek dit het ideale extraatje.

Het sluitingsmechanisme van de vorige 2 tasjes vond ik zelf niet wauw en zo kwam het dat ik zaterdag met een setje metalen drukknopen thuiskwam.
Een beetje onzeker probeerde ik alle onderdelen met enkele tikken van de hamer te bevestigen wat wonderwel lukte. Er belandde maar één deeltje in de vuilbak wegens krom geklopt. Leergeld, u weet wel.

Na een mistige shortski met de papa, kon ze gisteravond haar tasje eindelijk uitpakken.
De twinkeling in haar ogen vertelde alles!

Ondertussen liggen er nog 2 tasjes te ontstaan.
Met iets meer kleur.

Tasje

Zou het kloppen, dat spreekwoord van derde keer goede keer?
Vorig jaar naaide ik voor het lentefeest van mijn dochter een tasje waarin ze enkele spulletjes kwijt kon. Zij koos het stofje, ik tekende een modelletje, niet te groot, niet te klein.
Het tasje vergezelde haar vanaf toen elke dag.
Onlangs scheurde het schouderlint door dagelijks gebruik dus vroeg ik haar om een nieuw stofje te kiezen.
Omdat ze niet meteen iets vond tussen de vele stofjes die mijn kasten vullen, koos ik zelf iets uit waarvan ik dacht dat het bij haar rustige karakter en stijl paste. Het schouderlint werd ditmaal goed verstevigd.
Mis gegokt.

Liever wilde ze eentje in onopvallend grijs.
Dus maakte ik eentje uit onopvallend grijs leder, met een contrasterend poezenstofje op de klep.

U raadt het al, ik gokte weer mis. De knoop vond ze 'lelijk' en het stofje op de klep was te druk en te contrasterend.
Eergisteren koos ze na lichte druk, een ecru lederen lap. Ik laat u binnenkort het resultaat zien. En een tevreden dochter als dat spreekwoord klopt.

En poes Toulouse, die heeft vandaag een slaapplekje gevonden op haar bed. Een bed dat een dikke week onbeslapen blijft, door haar dan toch.

UFO/FO

Ken je dat?
Je begint aan iets voor jezelf, werkt dat half af en legt dat dan aan de kant.
Want er komt iets anders dringend tussen, of je hebt even geen tijd. Of je hebt niet het juiste afwerkingsmateriaal in huis. Of, wat hier vaak het geval is, je krijgt plots een ander leuk idee dat je onmiddellijk wil uitvoeren. En nee, dat kan niet wachten want .... uitvluchten genoeg dus.
Hier liggen dan ook een aantal UnFinished Objects, waarvan ik onlangs één FO maakte.
De hexagonen haakte ik afgelopen winter, zelfs de draadjes waren ingestopt. Maar de drempel om dat op een deftige manier op een stofje te bevestigen werd maar niet genomen. Tot nu.

P.S. Het stofje vond ik afgelopen zomer op de rommelmarkt, een oud tafellaken in de juiste kleuren. De breiwol komt van de kringloopwinkel. Weer een beetje gerecycleerd dus.

A-lijn rokje

Lente & zomer zijn niet meer veraf en in mijn kast hangen zowat geen rokjes. Tijd dus om daar werk van te maken.
Eerder al maakte ik dit rokje, maar na een wasbeurt op 40°C bleek het zo 'n 10 cm gekrompen. Helemaal vergeten dat dit stofje een mengeling met wol was ... Ditmaal waste ik de katoentjes op voorhand.
Van dit stofje van Amy Butler, had ik maar 1 yard, en dus net iets te weinig vermits de stof maar 110cm breed is. Daarom een boord in een contrasterende kleur. Bedoeling was om dit rokje te dragen op Mercado Loco, maar dat was iets te optimistisch gedacht. Sinds gisteren is het eindelijk af en het volgende exemplaar is al geknipt. Uit 1,5 yard.

Cactus voor Mercado Loco in Zolder

Zondag 1 april organiseert vzw Localoca waar ik als vrijwilliger mag helpen, een eerste kunst- en designmarkt met zo 'n 25 standhouders, alles handmade.
We steken Mercado Loco dit jaar in een Mexicaans jasje, dus verwacht je aan een heuse kleurenexplosie. Muziek, hapjes, drankjes, versiering, springkasteel, enz. Alles staat in het teken van Mexico.
Omdat ik veel te laat met het cactusidee kwam aanwaaien bij Festivalshop in Scherpenheuvel, (een keigrote winkel waar je zowat alles vindt op gebied van decoratie & feesten) en zij op zo 'n korte tijd natuurlijk geen cactussen konden leveren, rolde dit eenvoudige exemplaartje van onder mijn naaimachine. Geen typisch Mexicaans exemplaar, maar hij behoort toch een beetje tot de cactusachtigen. Hoop ik :-).

Recykleren

Het maken van dit tasje dateert al van in de zomer. Vriendin V. vroeg me toen om een koekentasje voor haar kleuter te maken. Op zijn schooltje diende iedere kleuter zijn/haar koekje in een apart tasje mee te brengen.
Het werd een tasje van gerecycleerd materiaal: een te kleine jeans van de zoon, een restje leder, wat touw en een restje stof. En omdat we materiaal genoeg hadden, volgden nog enkele extra tasjes.

En sommigen kregen zomaar een extra vakje erbij.

Simpele speldenkussentjes

Elk jaar wordt er bij het Leuvens Stiksel 'Secret Valentine' georganiseerd. Wij komen dan heel wat verborgen talenten en wensen te weten van collegaatjes zodat we, na de geheime toewijzing van één van hen, een aangepast cadeautje kunnen maken.
Dit jaar was dat niet anders en mocht ik iets in mekaar steken voor een zeer zwangere naaiende mama, die verlegen zat om een speldenkussen. Wij zochten en vonden hier een tutorial voor een speldenkussentje voor op de pols en als extraatje verzon ik zelf een supersimpel kussentje. 't Zijn vooral de leuke stofjes die het hem moesten doen.
Om jezelf niet te doorprikken op de pols, streek ik 2 lagen versteviging in het ronde gedeelte, en 1 laag in het armbandgedeelte.
Het gele speldenkussen kreeg een vingerhoed-knoop in 't midden.

Gewonnen!

Voor de allereerste keer sinds ik blog, mocht ik een give away winnen: een allerschattigst etuitje voor klosjes, gemaakt door Annelies.
Ideaal om mee te nemen naar 't Leuvens Stiksel, vooral ook met dat naaldenhoudertje want mijn naalden bewaar ik nog steeds in een ouderwets filmdoosje dat meestal asociaal thuisblijft als ik uit naaien ga.
Volgende dinsdag komen we weer samen. Dinsdag 6 december.

De trekking werd op een heel originele manier uitgevoerd. Door een wel erg onschuldig pootje.
Neuuuuh hoor, kattenfluisteraars, die bestaan niet.

Rokje voor mezelf

Het leek niet zo lang geleden dat ik in Terkoest, een gehucht nabij Alken, leerde naaien. Van een naaister die ons op weg hielp met zelfgekozen patronen en ons begeleidde tot de eindmeet. Telkens opnieuw.
Rok, jas, broek, hemdsbloes passeerden de revue. Sommige dingen daarvan droeg ik, maar nog vaker leek het afgewerkte product me van geen kanten te staan. Ken uw lijf, maar toen blijkbaar nog niet.

Door het zien van al die mooie rokjes in blogland, besloot ik de gok opnieuw te wagen. Een simpel rokje, uit één of andere Knip Mode van de bib. Een hele ontdekkingsreis want 20 jaar praktijkloosheid laat z 'n sporen na.

 

   Het ladekastje bewees tijdens het productieproces zijn diensten als knip- en strijktafel.

                      

            En Katja, ik heb best veel knopen, maar toch zat dé perfecte knoop er niet
                                tussen en gebruikte ik dan maar wat ik had ;-)


Grasgroene stof: Pauli
Voeringstof: Kringwinkel Genk
Biais (zelfgemaakt): batikstof van bij Hancocks of Paducah

Fototasje: Tutorial

Alweer even geleden dat er hier nog een berichtje verscheen, doch ik kan u verzekeren dat ik met wel 10 dingen tegelijk bezig was en ben.
Onlangs kocht ik een compact digitaaltje, handig om overal mee naartoe te nemen in je handtas. Een hoesje is broodnodig, zeker omdat er hier met minstens evenveel gezeuld wordt als bij haar & haar.
Geen van de tasjes in de kast kon dienen, dus waarom niet zelf eentje maken met restjes? Aan de achterkant een klein zakje voor een extra geheugenkaartje.

Ziehier het prototype.

Wat haal je best in huis:

* stukje leer/nepleer
* restje verduisteringsgordijn of andere niet rafelende stof
* stukje schuimfolie, te vinden bij de doe-het-zelver
* velcro
* ritsvoetje
* naald nr 90

Meet zorgvuldig uw toestelletje op, zowel breedte als hoogte als diepte. Ik rekende wat extra, om de dikte van de folie op te vangen, maar dat bleek hier niet nodig. Voor mijn toestelletje knipte ik volgende delen:

* lapje van 15x25cm zowel uit leer als uit verduisteringsgordijn
* stuk schuimfolie van 13 x 19,5cm
* 2 lapjes van 5x8 zowel uit leer als uit verduisteringsgordijn (zijkanten)
* 2 stukjes van 3x6 uit schuim
* stukje leer van 4x5 cm en van 2x5 cm

Kleef de schuimfolie op het leer, op 1cm van de rand.  Leg het stuk verduisteringsgordijn er over en stik met
een ritsvoetje net langs de schuimfolie. De bovenkant (klepgedeelte) liet ik open. Doe hetzelfde met de zijkantjes.
Stik, ter hoogte van de rug/achterkant het stukje leer van  4x5 cm.

Stik op ongeveer 0,7mm boven het 'geheugenkaartzakje' het klepje = stukje van 2x5 cm.
Ik knipte de onderrand met mijn kartelschaar. Bevestig een stukje velcro als sluiting.

Stik de 2 zijkantjes op de rand.
Maak een knipje in de grote lap waar de onderkant van het zijkantje komt, zodat alles mooi meeplooit.
Stik de onderkant van de zijkant aan de grote lap tot net op het hoekje. Op de foto rechts zie je wat het resultaat zou moeten zijn.

Knip de naad wat bij zodat het geheel niet te dik wordt. Om de klep wat in vorm te krijgen, stikte ik 2 plooilijnen. Die tekende ik met een restje zeep, een truc van de naaister die ons (lang geleden) wat hielp bij het naaien van kleding.

De klep verder afstikken, velcro aan de binnenkant, randje van 't verduisteringsgordijn bijknippen totdat het aan de buitenkant zo min mogelijk zichtbaar is.
Omdat ik geen kei ben in het stikken van mooie cirkels op velcro, kreeg het tasje een accentje in de vorm van een bruine cirkel om dat enigszins te verdoezelen.

Kadootjes voor weinig geld

Nog enkele nachtjes slapen en dochter D wordt al 11. Ik ben zo benieuwd naar haar reactie bij het openen van de zelfgemaakte pakjes. Dit jaar heb ik niets gekocht tenzij de materialen.

*De pomponnetjeswol voor de sjaal koos ze zelf bij Fibrex. Kost: 2€. Op 1,5u was hij af!  Breitechniek hier.

*Biokatoenen t-shirt van Hema : 5€, transferpapier & inkt voor de poezenprints schat ik 3€.

*Tricotstof van 't stoffenspektakel: 3€ (elastiek had ik nog en biais 0,10€ van de Kringloopwinkel).

*4 lapjes vilt: samen 5€ (Eurotex), lijm: 4,25€ (Gamma, met kortingsbon 15% ) en crèpepapier (0,75€ Kringloop).
 Het uilenpatroontje tekende ik zelf, waarna het door de lamineermachine ging. Zo blijft het malletje herbruikbaar.

Alles samen goed voor 20€, ik gok dat ze heeeel tevreden gaat zijn.

Rokje voor D

Rokjes zijn aan D niet besteed, kousenbroeken ook niet. Korte kapsels ook niet. Te koud. Aan de benen. In de nek. Felle kleurtjes ook al niet, tenzij in effen stof. Dan hebt ge een dochter en dan kunt ge daar alleen maar dekbedovertrekken voor maken!
Ondertussen kwam ik in blogland zulke mooie rokjes tegen bij Elisanna, Mme Zsazsa, Polkadotjes enz.
En zie, als ge ze maar genoeg brainwasht krijgt ge bij een 10-er soms toch nog uw mening opgedrongen!
Ze koos een stofje en ik mocht het patroonloze plooirokje maken, met iets minder plooien dan bij 't origneel want 't is van stijve katoen. Nu haar nog overtuigen dat de bruine klassieke laarsjes daar beter bij passen dan haar lievelingslaarsjes.....

Kersenpithoesjes

Eigenlijk feitelijk waren wij niet echt hygiënisch bezig. Kersenpitjes aan de voeten, in de rug, op de buik, willekeurig gebruikt door 3 kersenpitminnende gezinsleden. Dus kreeg ieder een gepersonaliseerd hoesje, model kussensloop. In ons geval, 2 poesgerelateerde stofjes en eentje met pralientjes voor de grootste snoeper in huis, al kan daar twijfel over bestaan wie met die eer mag gaan lopen.

                                     Hela Toulouse, dat zijn wel geen echte poezen hé!