Haken op de bus

Gisteren toog ik eindelijk naar een goede vriendin uit Leuven.
Stukje met de auto, stuk met de bus.
Ik wrong mijn auto tussen 2 wagens op de carpoolparking zodat ik enkel de ruimte van een spelonk had om uit mijn wagen te geraken.
Mijn oog viel op deze gezellige 'bak'.
Toen mijn kinderen de wereld aanschouwden,  verschenen de eerste stickers met 'Baby on board'.
Ondertussen blijkt de hoeveelheid informatie over gezinsuitbreiding amper leesbaar in één oogopslag.

Even verderop viel de blauwe hemel op. Mijn hoofd.
Een welkome reisgezel na maanden van sneeuwvlokken en regendruppels.

De plaat werd minder fraai op de begane grond.
Al overtrof het hemelsblauw met zonnegeel-gevoel het knisperende kristal.

Onderweg kwamen we in een file terecht wegens ongeval met volledige wegversperring op de A2, en werd het autosnelwegverkeer afgeleid via het dorp waar wij passeerden.
Het moment om mijn haakwerk boven te halen en te genieten van de zon op mijn neus. Dit keer een fantasiegaren met vrolijke kleurtjes dat ik ook in 't blauw kocht.

Met de bus, da 's altijd een beetje avontuur!
Aangekomen liepen we samen even het Depot binnen dat net tegenover het station ligt. Na één minuut werden we teruggefloten want de concertzaal was niet geopend voor publiek, enkel voor de kuisploeg. Maar ik moest en zou weten of mijn concertfoto er na de renovatie nog hing. En jawel hoor, Daan hing als eerste van de reeks het beste van zichzelf te geven. Altijd plezant om je naam onder zo 'n foto te zien staan.

Nadien wachtte er een fijne babbel, een milde koffie uit Honduras in koffiehuis Onan en gezellige lunch op haar appartement, tevens een prachtig plekje om even te bekomen alvorens te terugreis aan te vangen.
Deze keer iets minder avontuurlijk weliswaar. Volle bus met nog één plaatsje, volle blaas met rit over een aantal kasseiwegjes, en halte te vroeg gebeld niet meegerekend.

Vandaag is 't mutsjesdag, mutsjesdag

Alweer een tijdje geleden dat er hier nog iets verteld werd.
Niet dat er niets te vertellen viel.
Tijd kan nochtans geen excuus zijn. Prioriteiten stellen daarentegen.

Onlangs gleed een brief in mijn brievenbus die op luid gejuich werd onthaald.
Een officiële toestemming om occasioneel deel te nemen aan pop up marktjes.
Voor het goede doel.
In dit geval het asiel van Sint-Truiden waaraan ik al langer was verbonden.

Vorig jaar verkocht ik enkele zelfgemaakte sjaals en werd de opbrengst aan het asiel geschonken.
Dit jaar nam ik een klein risico: ik bestelde een partij wol in mei, ontwierp enkele patronen en sloeg aan het haken & breien om een kleine wintercollectie samen te stellen.
De begeleiding van Saskia van Coaching4succes hielp me een heel stuk op weg om deze droom waar te maken.

Mijn kleurgevoel bleek juist en enkele patronen blijken een voltreffer.
De afgelopen weken werden er heel wat extra sjaals gehaakt en gebreid.

En vandaag is 't mutsjesmaakdag!

Het bestaat!

Na het publiekelijk maken van mijn nieuwe wintercollectie accessoires op feesboek kreeg ik een zomerse maakvraag. En wel van de mevrouw van wie ik vorig jaar mijn schitterend ladenkastje kocht.
Haar dochter beviel onlangs maar woont tijdelijk in the U.S.A. alwaar het weer nog een tijdje zomers blijft.
Ze vroeg me om een identiek setje ieniemienie teenslippers te maken die ze een tijdje geleden ergens had zien passeren op 't internet.
Na enig zoekwerk doken de eerste beelden van gehaakte babyteenslippertjes op.
Nu staat er hier een paar te wachten op een reisje over de Atlantische Oceaan. Lucky them.
Veel handleiding vond ik niet op 't internet, maar met wat tips & goede foto 's hier en daar lukte het na wat gepriegel om dit paar in maatje 18 te haken.
Echt wel heel schattig hoor nu ik ze van dichtbij zie.

Badkamerklok opleuken

Als grote Spanje-fan wilde ik ooit in mijn leven typisch Spaanse tegels verwerken ergens in huis.
De toenmalige echtgenoot kon zich daar niet in vinden dus toen ik na de scheiding & 2 jaar huren opnieuw een oud huisje kocht, moesten daar op één of andere manier sfeervolle Spaanse tegels in.
Nog steeds ben ik er verliefd op.
Onlangs kocht ik voor de badkamer een saaie witte klok bij Ikea, want liefst wil ik altijd & overal weten hoe laat het is.
Om extra kleur in de badkamer te brengen heb ik met behulp van karton, (g)een (Spaanse) landkaart & katoenen garen een streepje Caraïben toegevoegd.

Hiervoor knipte ik uit karton een cirkel, beplakte dat met een wegenkaart, ponste met een gaatjestang op regelmatige afstand van elkaar gaatjes en haakte daar een randje aan. Muy simple pero bonito, no?

Verloren

Of beter gezegd: Vergeten.
Afgelopen zondag gingen wij samen voor 't eerst met de trein vermits ik te moe was om met de auto te rijden. Naar een feestje in Mechelen. En met de trein, da 's eigenlijk plezant.
Lekker slapen of rusten.
Of breien & haken als je uitgeslapen bent.
Dus nam ik mijn voorraadje wol & materiaal mee. Ik moest maar eens plots uitgerust zijn voordat we aankwamen. En dan niks om handen hebben.
Er gingen mee: een rondbreinaald (de spellingcorrector denkt dat ik ter plekke dat woord uitvind), een haaknaald, een schaar & 6 bollen wol. Want creatieve mensen zijn soms wispelturig. Het ene moment hebben ze zin in rood, het andere in groen. Geel propte ik er ook nog bij. In mijn schattige breitasje.
Dat breitasje staat nu schattig te wezen op een ander. En dat doet pijn. Aan de emotie.

Gelukkig maakte ik de dag voordien een foto van mijn tasje, terwijl de kinderen Twister speelden.
Dit jaar niet met bruine zeep wegens op en een beetje prikkend op de blote huid, maar met een halve bus namaak-d.r.e.f.t.
Lollig dat dat was!
Hoort u tussen de regels door hoe cynisch dat voorgaande zinnetje klonk?
Want ondertussen is mijn tasje nog steeds niet terecht. Mijn kinderen wel. Eentje ligt hier beneden te snurken op de zetel. De hele nacht gebabbeld met vrienden in de tent. Veertien jaar, en dat doet al nachtpost. En dat is een mannelijk kind hé!
Het andere ligt boven te rusten. Morgen op kamp.

Wie mijn tasje ergens te lande tegenkomt mag mij altijd een berichtje sturen. Daar wordt ik heel vrolijk van.
Ik vergat het naar alle waarschijnlijkheid in het station van Mechelen rond 20.15u. Maar evengoed kan het mee op de trein Mechelen-Neerpelt zijn gestapt, want het werd pas gemist in Lier, toen we wachtten op de verbinding naar huis.
Als dat tasje ook nog wat inhoud heeft, brei of haak ik graag een muts of een sjaal. Voor de dappere vinder.
In rood, groen of geel. Of blauw of grijs of zwart.

UFO/FO

Ken je dat?
Je begint aan iets voor jezelf, werkt dat half af en legt dat dan aan de kant.
Want er komt iets anders dringend tussen, of je hebt even geen tijd. Of je hebt niet het juiste afwerkingsmateriaal in huis. Of, wat hier vaak het geval is, je krijgt plots een ander leuk idee dat je onmiddellijk wil uitvoeren. En nee, dat kan niet wachten want .... uitvluchten genoeg dus.
Hier liggen dan ook een aantal UnFinished Objects, waarvan ik onlangs één FO maakte.
De hexagonen haakte ik afgelopen winter, zelfs de draadjes waren ingestopt. Maar de drempel om dat op een deftige manier op een stofje te bevestigen werd maar niet genomen. Tot nu.

P.S. Het stofje vond ik afgelopen zomer op de rommelmarkt, een oud tafellaken in de juiste kleuren. De breiwol komt van de kringloopwinkel. Weer een beetje gerecycleerd dus.

Dierenasiel Sint-Truiden

De laatste maanden van 't voorbije jaar zat regelmatig bloggen er niet in en wel omdat er heel wat sjaals  & mutsen werden gehaakt en gebreid voor liefhebbers. Een deel van de opbrengst ging en gaat nog steeds naar het goede doel, nl. het dierenasiel van Sint-Truiden.

En nu hop de hobbyzolder op zodat we één dezer dagen een berichtje kunnen wijden aan de Van Katoen-tassen.

Uitslag Give Away

De herfst begint, zoals u allen weet, vandaag. Heerlijk geurende herfstbladeren, mistige ochtenden. Tijd voor kaarsjes, samen knus onder een dekentje met een warme thee en kersenpitkussentjes in bed.
Ook de sjaal zal dus binnenkort goed van pas komen.
Net zoals vorige keer wilden én zoon én dochter meegenieten van de spanning, dus mochten ze bij 't ontbijt vanochtend om beurt een naam 'verwijderen'.

 

In dit geval werd dus "de laatste" de "eerste" en dat bleek mijn achternichtje Iris te zijn!
Eén keer heb ik haar in levende lijve gezien, toen ze ongeveer 2 jaar was. Een schattige peuter met een hoofd vol blonde krulletjes. Nu is die kleine peuter een mooie meid van 18 jaar!
Zoals dat gaat in het leven, zwermden wij allemaal uit naar andere streken zodat de familiebanden verwaterden. Face.book heeft zo zijn voordelen.

Gefeliciteerd Iris! Je mag hem komen halen, of ik wil hem met plezier brengen ook!
Laat even weten of je die met de klimopblaadjes of liever eentje met 'floshkes' ( zie hieronder) wil.

Graag wil ik iedereen bedanken voor de fijne reacties! Merci.

Give Away

Een tijdje geleden beloofde ik bij 100 volgers nog eens een Give Away te doen. Tijdens de zomer kwam het er niet van om te handwerken met al dat buitenwerk (cfr. achtergrond). En o wat heb ik wol & stof gemist!

Dit weekend werd de nood zo hoog en haakte ik deze zachtgroene puntsjaal.
De gebruikte wol bestaat uit een mengeling van alpaca, mohair en acryl. Heel zacht en lekker warm om dragen, zeker nu de zomer bijna ten einde is.
De klimopblaadjes zijn er aan vastgehaakt, maar kunnen makkelijk afgeknipt worden moest de toekomstige eigenares dat willen.
Meedoen kan tot de dag dat de herfst begint: de winnaar wordt bekend gemaakt op 21 september.
(Pixie wilde nog vlug even haar neus tonen. Ze is nu 12 weken en werd eergisteren gesteriliseerd).


Veel succes!

Haaknaaldenrolletjes

Dit projectje stond al lang om mijn TO DO-lijst. Niet voor potloden maar voor mijn haaknaalden, die ik tot eergisteren bewaarde in een onbeduidend plastieken zakske.  Het patroontje, geblogd door Mme Zsazsa, printte ik maanden geleden af. Als toemaatje maakte ik aan de bovenkant een flapje waar haaknaalden & consoorten onderin kunnen geschoven worden, zodat ze er niet uit vallen. Daarvoor knipte ik iets grotere lapjes, plooide die bovenaan om en stikte ze hier en daar vast.
De 'linten' zijn gerecupereerde strikriempjes van schoentjes van mijn dochter, die na aankoop werden afgeknipt.

De avonden

Hebt u dat ook, iets omhanden willen hebben tijdens het tv kijken? Blijkbaar volstaat het niet om de aandacht bij een programma te houden, die handen willen ook iets te doen hebben. Uit die tic onstonden de laatste weken ('t gaat hier traag maar gestaag) enkele cupcakejes.

Kadootjes voor weinig geld

Nog enkele nachtjes slapen en dochter D wordt al 11. Ik ben zo benieuwd naar haar reactie bij het openen van de zelfgemaakte pakjes. Dit jaar heb ik niets gekocht tenzij de materialen.

*De pomponnetjeswol voor de sjaal koos ze zelf bij Fibrex. Kost: 2€. Op 1,5u was hij af!  Breitechniek hier.

*Biokatoenen t-shirt van Hema : 5€, transferpapier & inkt voor de poezenprints schat ik 3€.

*Tricotstof van 't stoffenspektakel: 3€ (elastiek had ik nog en biais 0,10€ van de Kringloopwinkel).

*4 lapjes vilt: samen 5€ (Eurotex), lijm: 4,25€ (Gamma, met kortingsbon 15% ) en crèpepapier (0,75€ Kringloop).
 Het uilenpatroontje tekende ik zelf, waarna het door de lamineermachine ging. Zo blijft het malletje herbruikbaar.

Alles samen goed voor 20€, ik gok dat ze heeeel tevreden gaat zijn.

Goblin Bag

De kids en ik, wij gaan een paar daagjes naar zee aan een last minute prijs. Dat was dus snel beslist. Ondertussen sluiten wij tijdelijk onze ogen voor wat we achterlaten. Ik geloof selectief in sprookjes, dus ontwerp ik ginds in m 'n luie stoel al een mooie kaboutertas. Er moesten terwijle maar eens puinruim- of tuinkabouters komen klusjes uitvoeren. Dan kan ik tenminste weer een goede deal voorstellen:
een mooie tas voor kaboutervrouwtjelief in ruil voor al die noeste arbeid.


Wij negeren tijdelijk dit:

En nemen mee, naast een blanco blad:

Paaseitjes

Om alvast in de Paas-mood te komen, omdat lushaken leuk is en omdat kinderpareltjes een feestelijke tintje geven, ontsproten 's avonds voor de buis al hakend enkele paaseitjes.

Een kettingreactie

hoe ontstaat dat?

Het begint met één vogeltje.

Het wordt gevolgd door 2 vogeltjes.

Lushaken? Leuk! Bovenkamer denkt schaapje!

Grappig, die beesten! Nog langharige, krullerige of stekelige schepsels?

 Mag het ietsje meer kleur?

Geen idee waar het eindigt, een lus ....

Op aanvraag: Tutorial schaapje

Minnie was mijn eerste schaap, een Suffolk. Een schat, die elk jaar voor een dartel lammetje zorgde. En voor wol, die ik spon en waarvan ik wel eens een trui durfde te breien (daar gaat mijn reputatie). Helaas kwam zij jaren geleden onverwacht aan haar einde door .... ik ga u de details besparen. Ik mis haar nog altijd. Zij was de inspiratiebron voor dit gehaakte schaapje.

                                                          De echte versie.

                                                       De gehaakte versie.

Ik heb in grote lijnen de beschrijving van het vogeltje van Attic24 gevolgd.
Hoe je lussen haakt, lees je in dit PDF'ke dat je eventueel kan saven/printen.
Het patroontje vind je hier.

Zondagochtend

Verdwenen, het witte vlokken-tapijt. Dat witte laagje dat binnen en buiten alles oplichtte, een mens naar de theelichtjes deed zoeken en je onder een warme plaid met een haakwerk tussen de vingers voor de tv deed belanden. Het roodborstje naar de voedertafel lokte, de koolmeesjes van de mezenbollen deed snoepen, de kinderen naar buiten dreef (wat zelfs in de zomer met moeite lukt).
Kortom, van sneeuw word ik helemaal vrolijk, want sneeuw doet de zon schijnen zonder zon (?!). Neem maar eens een foto in de sneeuw, gegarandeerd moet je onderbelichten (of doet je camera dat voor jou) door de weerkaatsing die al dat wit teweeg brengt.
Onnodig te zeggen dat ik er de ongemakken (auto naar garage want gloeibougie stuk) graag bijneem.

Vanochtend kon ik eindelijk mijn afgewerkte plaid stomen. Exact 2 maanden geleden postte ik mijn eerste bericht over deze lapjes. 165 vierkantjes haken, het was voorbij voordat ik er erg in had. Voorlopig stop ik hem ergens achteloos in een tas, want hij is bedoeld om de twijfelaar van dochterlief op te vrolijken. Eerst nog een nieuw behangetje tegen de muur en een nieuwe bedhemel om alles op elkaar af te stemmen.

Tussendoor beginnen we aan een nieuw projectje. Of zou ik eerst mijn vilten kussen afwerken, of toch maar de grote kast wit schilderen, of zoonlief z 'n kamer behangen, of verderwerken aan mijn quilt?
En ondertussen een nieuw haak- of breiwerk, anders wordt ik onrustig 's avonds voor tv.

Oh kom toch eens kijken ....

wat ik gisteren in de Kringloopwinkel vond: meneer haan op een bordje en 2 tassen van verschillend formaat. En wat verderop tussen de mokken, helemaal alleen, vond ik nog een tas met poes, van dezelfde reeks.
Door het aardewerkmerk (Mosa) te googlen ontdekte ik zulke mooie dierentheepotten. Ja, ook van poezen. Moest er iemand zo eentje te koop weten staan: mailen naar octopoes@yahoo.com.
Wol was er gelukkig ook. De plaid is zo goed als af, maar er volgen ongetwijfeld nog haakprojecten.

Ondertussen kreeg ik nog aanvragen voor vriendenarmbandjes. Het werden er met hommeltjes.

Zal ik es vertellen dat ik maandag telefoon kreeg van de redactie van Volt? Of we asap konden bijeenkomen met het Leuvens Stiksel om een klein reportageke te maken van creatieve madammen achter de naaimachine en hun ongezouten mening. Gisteren zaten we dus met z 'n zeven vlijtig te wezen.
Vanavond het resultaat op één .... in Volt nartuurlijk.

Zo schoon hé, die theepotten van Mosa *smelt smelt*.

 Bzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Vlinders

Op de school van mijn dochter worden er weer druk armbandjes geruild. Festivalbandjes, rubberbandjes, vriendschapsbandjes etc. Uit het bloemenhaakboek fladderden zowaar enkele opgeleukte vlindertjes die hun weg zochten naar enkele vrolijke vriendinnetjes. Ze kwam thuis met aanvragen voor een paardje en een dolfijn, maar alvorens te specialiseren eerst verderwerken aan de plaid en het nieuwe vilten kussen-in-wording.

Boekenbuit

Op de bijeenkomst van 't Leuvens Stiksel afgelopen dinsdag, toonde Jozefien en heel leuk haakboekje.
Een must have, waar ik gisteren in Hasselt naar op zoek ging. Na neuzen bij De Slegte en Voordeelboeken vond ik gelukkig dat en nog wat andere boekjes waar een mens z 'n handen van gaan jeuken.
Maar, we gaan niet weer aan 5 dingen tegelijk te beginnen waarvan er 4 half afgewerkt in de kast belanden en het daglicht niet meer zien de eerstkomende jaren.
Eerst die plaid af, wat geen probleem zal zijn want granny squares haken is verslavend en 't wordt het kerstcadeau voor m 'n dochter. Om het werk wat afwisselend te maken, haak ik eerst een deel vierkantjes, stop van 11(= 1 rij) de draadjes in en haak die aan mekaar. Dan daarvan de draadjes instoppen, ter afwisseling wat vierkantjes haken, of een baan aan de plaid-in-wording haken zodat het nooit saai wordt. Tip: haak de begindraadjes al mee, dan hoef je de helft minder in te stoppen nadien.
En poes Toulouse, die vond dat het zacht en goed was ...