Welcome to my woolly world
Posts tonen met het label pleegkittens. Alle posts tonen
Posts tonen met het label pleegkittens. Alle posts tonen

zaterdag 18 juni 2011

Vaarwel Kiki

Ik hoef u niet te vertellen dat het altijd een beetje pijn doet als er weer een kitten vertrekt. Als het dan nog zo 'n specialleke is als kleine rosse Kiki, dan doet het net ietsje meer pijn.


Er kruipt heel wat tijd in de verzorging van 4 weken oude kittens die gedumpt worden langs een drukke steenweg of luid miauwend gevonden worden in 't wild, wegens mama poes spoorloos. Of zomaar binnengebracht worden 'want we willen geen kittens'.
Overschakeling naar andere voeding geeft rommeles in de darmpjes, een vies pelske u-weet-wel-waar. Tel daar nog etterende oogjes, 't speen en eten-met-de-pootjes-in-geprakte-natte-brokjes bij en u kan zich voorstellen dat het hier niet altijd ... spic & span is.
Maar oh wat is 't leuk om maanden aan een stuk van die schatjes in huis te hebben, ook voor de kids, vooral dan wanneer het ergste leed geleden is en ze full speed door het huis crossen, rollebollen met mekaar, het mini krabpaaltje onveilig maken en dromen op je schoot of elders.
We doen het voor 't asiel,  maar eerlijk, we doen het vooral voor onszelf.



zondag 13 februari 2011

Kittens & katten

Vandaag werd eindelijk Boris, ons laatste pleegkatje geadopteerd. Een superlief katertje dat al heel wat meemaakte. Binnenkort start het 'seizoen' weer en kan de opvang van weeskittens beginnen. Mensen die erover denken om in de toekomst een poes of kitten in huis te halen mogen zeker mijn blog in 't oog houden. Ik zal hier regelmatig berichtjes posten over kittens die bij mij terechtkomen totdat ze oud genoeg zijn om geplaatst te worden.
De adoptieouders van Boris zijn 2 hele lieve mensen en tevens eigenaars van dit leuke kralenwinkeltje in Hasselt.

donderdag 28 oktober 2010

Pleegkatje Boris

Na 2 weken denkwerk heeft mijn pleegmama eindelijk een naam gevonden die bij me past.
Nadat iemand me vond in een vluchtelingenkamp, helemaal alleen, ziek en uitgehongerd kreeg ik de nodige medicatie en mag ik nu aansterken in een pleeggezin.
Ik breng heel wat leven in de brouwerij door achter pleegmama 's poes Toulouse aan te hollen en poes Doutze uit te dagen. Die zien me liever gaan dan komen maar daar trek ik me lekker niets van aan!
Ik ben reeds gecastreerd & gechipt en blijf nog bij mijn pleeggezin totdat de medicijnenkuur voorbij is.
Over een drietal weken ben ik helemaal klaar om geadopteerd te worden. Kandidaten mogen zich hier altijd aanmelden.